April 07, 2004

لولیتا خوانی در تهران

نام این کتاب* را نمی دانم در فارسی چه ترجمه کرده اند. پارسال همین موقع ها بود گمانم که دو تا از دوستان تقریبا همزمان این کتاب را به من معرفی کردند و من در این مدت حرفش را زیاد زده ام و شنیده ام ولی خواندنش را دیروز شروع کردم. مهم ترین انتقادی که همواره در باره ی این کتاب شنیده ام این بوده که "نفیسی" در تصویر مشکلات خودش و شرایط آدمها (بخوانید آدم های داستان و غیر داستان) در ایران کلی مبالغه کرده تا خواننده غربی را راضی کند ولی حالا که بیست سی صفحه کتاب را خوانده ام می بینم این حرف چندان محلی از اعراب ندارد ( این دفعه از کسی این را بشنوم می گویم مثال بیاورد تا بفهمم طرف واقعا کتاب را خوانده یا همین طور الکی حرف می زند!) من تنها مشکلی که تا اینجا با کتاب داشته ام این است که بنظرم می آید نویسنده، دانش خود در باره ناباکوف را بر موضوع کتاب تحمیل کرده. یعنی یکی دو جا بنظرم آمد نویسنده اول در باره اینکه ناباکوف اینجا و آنجا چه گفته حرف می زند، بعد از این یا آن مورد مشخص مثال می آورد که فکر می کنم اگر بر عکس این بود بهتر بود. این البته صرفا برخورد احساسی من است با بخش های اول کتاب و این حق را محفوظ می دارم که- بعدا که تمام کتاب را خواندم- حرفم را تکمیل، تصحیح و یا تعویض کنم!
* Reading Lolita in Tehran A Memoir in Books by Azar Nafisi

April 7, 2004 02:01 PM